Saskia van Dijk: “mijn duurzame streven naar Utopia”
“Volgens mij is het heel goed om te streven naar je eigen overbodigheid. Om alles langs vanzelfsprekende lijnen geregeld te hebben, zonder dat het interventie behoeft. In ons vak gaat je dat toch nooit lukken, dus krampachtig aan je stoel vasthouden is nergens voor nodig.” Hoger veiligheidskundige Saskia van Dijk zegt het met stelligheid. Ze heeft net acht uur toegevoegd aan haar voorheen 32-urige werkweek bij haar werkgever VDL Weweler, en dat is niet omdat ze tijd over had. Ze voelt zich heel erg op haar plaats bij het productiebedrijf in Apeldoorn, waar onder andere stalen veren voor vrachtwagens worden gemaakt. Het is ook nog eens een BRZO-bedrijf, waardoor er voor een veiligheidskundige genoeg te doen is.Biografie
Saskia van Dijk (1969) is in de techniek opgegroeid. Haar vader had een installatiebedrijf aan huis. Voor de kinderen was er niets leuker dan spelen met de zinkschaar (een exemplaar dat Saskia nu direct zou afkeuren). En mooie krullen walsen van strookjes zink. Of boomhutten bouwen, liefst met zinken dak. Dat je je vingers gemakkelijk open haalde aan scherpe bramen merkte Saskia al vroeg. Aan de effecten die zware metalen op het zenuwgestel hebben wil ze niet denken. Tot op heden heeft ze gelukkig geen klachten. Saskia noch haar broer hebben het bedrijf voortgezet, maar broer is uiteindelijk wel installateur geworden. Saskia mocht, zoals destijds gebruikelijk was voor meisjes, een vak leren waarbij je niet in de grond hoefde te wroeten of waar je geen zwarte handen van kreeg. Dat was aanvankelijk wat zoeken in de boekhouding, het secretariaat en de diergeneeskunde, totdat ze, inmiddels werkzaam bij AKZO Deventer de mogelijkheid kreeg om MVK (2013) en daarna HVK (2015) te worden. Toen ze nog als secretaresse werkte, volgde ze avondopleidingen chemie en natuurwetenschappen. Pittige studies, maar nauwelijks te combineren met het voeren van een directiesecretariaat en het werk als office manager. De laatste jaren werkt ze naar volle tevredenheid als adviseur arbo, veiligheid en milieu bij VDL Weweler. Sinds 2018 is Saskia ook bestuurslid van de NVVK.
Het is de eerste keer in de geschiedenis dat DeVeiligheidskundige een telefoonnummer afleest van een brillendoekje. Het geel-zwart gestreepte stukje stof is het visitekaartje van Arie van der Harst, vorige week in de Stokpaardruif gedropt tijdens het congres van de NVVK. Arie is geen opticien, maar zelfstandig HSSEQ-consultant. 
Statistisch feit: het zijn voornamelijk witte mannen die het beeld bepalen in de veiligheidskundige beroepsgroep. We zien weinig tot geen ‘mensen van kleur’ en nauwelijks moslims. Toch zijn we, geheel bij toeval, in contact gekomen met Walid Mahbubi, een bijzonder goed 
Je hoeft geen veiligheidskundige te zijn om je professioneel met veiligheid bezig te houden. Preventiemedewerker en VCA-coördinator Wendy Davus vult de behoefte in bij Vic Obdam Staalbouw BV. Het West-Friese staalconstructiebedrijf is ‘plat georganiseerd’: de lijnen zijn kort en daardoor kan er vlot en flexibel worden 
Nederland is een enorm veilig land waar maar zeer zelden iets grondig misgaat. Dat waarderen we allemaal. De keerzijde van die veilige status is dat het moeilijker is om je voor te stellen welke ontwrichtingen er kúnnen optreden en hoe je je daar adequaat op voorbereidt. Een crisisgeval is vaak ‘ver van je bed’. De manier om toch een gevoel van 
"Even een mailtje afmaken, dan bel ik je terug." Sara Rubbens is HVK bij Brandweer Amsterdam Amstelland en schiet in die rol heen en weer tussen ‘horizontaal en verticaal overleg’, het schrijven van landelijke conceptrichtlijnen en fysiologisch-technische onderzoeken. En als de nekflap kriebelt weet de 
Of een Stokpaard-interview ook in drie kwartier kan? Als we efficiënt tekeergaan wel. De term ‘efficiënt tekeergaan’ blijkt meteen de juiste snaar te raken, want Hans Wiemerink is heel erg van de humor. Dat blijkt wel gedurende de rest van het gesprek, dat vol zit met bloemrijke taal. In razende vaart deelt hij leerzame ervaringen, voortdurend zichzelf en de 
Van de olie- en gasindustrie valt een hoop te leren. Ere wie ere toekomt: de veiligheid zoals wij die kennen en toepassen is er uitgevonden. Maar als je koploper bent, heb je ook te maken met de wet van de remmende voorsprong. En met een loodzware erfenis van meer dan honderd jaar ingesleten procedures, gewoontes en mores. Alles overboord gooien en met een heel nieuwe cultuur weer opbouwen kan niet, want die cultuur 
Aan het einde van de vorige eeuw werd Europa opgeschrikt door enkele hevige tunnelbranden in de Alpen. Dat heeft geleid tot een Europese richtlijn voor tunnels, in Nederland vertaald en aangescherpt in de Tunnelwet. Nederland heeft geen bergen die door tunnels moeten worden doorsneden, maar wel veel waterwegen en andere obstakels met zeer druk kruisend wegverkeer, dus ook flink wat tunnels in 
"Over veiligheid heeft iedereen een mening, maar dat wil nog niet zeggen dat iedereen er wat vanaf weet. Het is heel gemakkelijk om van alles te roepen en met de vinger te wijzen naar wat er verkeerd is. Veranderen bestaat uit de woorden 'ver' en 'anderen', en dat betekent dat het altijd de verre ander is die het niet onder controle heeft. 'Zelf' zijn 
VK-stokpaard heeft te kampen met een wachtlijst. Dat is een luxeprobleem waar wij ons bij deze voor verontschuldigen bij iedereen die briesend aan de start staat. Gema Musk nomineerde zichzelf met een hartenkreet per e-mail met de pakkende aanhef ‘beste medebestrijder der onveiligheden..!’ Vervolgens (samengevat) ‘Fine & Kinney moet op de schop’. Toe maar. Ze beseft zelf dat het een gedurfde bewering is over een ‘instituut’ uit de jaren zeventig dat geldt als dé 
Goede technici moet je met een lampje zoeken, de risico’s van flexwerken worden onvoldoende onderkend en veiligheidskundigen staan verder van de werkvloer dan wenselijk. Dat klinkt niet direct positief, maar veiligheidskundige, hijsspecialist en scheepswerktuigkundige Leen Brouwer weet op een beeldende manier zijn vinger op zere plekken te leggen. Daar kunnen we een hoop van leren. 
De veiligheidskunde heeft zich vanuit de technische hoek ontwikkeld, net als Herman van Nispen tot Pannerden. Hoewel pensioengerechtigd, werkt Herman gewoon door, want zijn werkzame leven is boeiend. Hij heeft er lol in en houdt nog steeds van uitdagingen. Bedachtzaam en met prettige zelfrelativering zet hij uiteen wat hem drijft in zijn werk, het verrichten van VCA-audits. 
Iedereen ervaart dat we de toenemende complexiteit van onze leef- en werkomgeving niet meer kunnen bijhouden. Onze leersnelheid is ontoereikend. Zeg dat tegen een veiligheidskundige en hij zal het beeld herkennen, zich vervolgens omdraaien en doorgaan met dat waar hij mee bezig was. Op dezelfde manier en binnen dezelfde rigide organisatiestructuur, die niet meer past bij de nieuwe 
"Wacht even, er moet een tram langs”. Het is de eerste zin die het Stokpaard mag noteren uit de mond van Wim Harte, MVK en mede-eigenaar van organisatie- en adviesbureau Harte & De Smidt Consultancy B.V. De Smidt met dee-tee zit naast Harte in de auto, wat meteen een 
De ZZP'er-veiligheidskundige is vanwege zijn onafhankelijkheid en frisse blik een aanwinst op menige werkvloer. Zoals pijnlijke saneringen goed door een interimmanager kunnen worden aangepakt, kan de externe veiligheidskundige zonder nasleep, loyaliteitsproblemen of gezichtsverlies netelige kwesties oppakken. De kans is groot 
Waar het milieubeleid bij bedrijven vaak neerkomt op eindeloos papierwerk en toetsing van omstandigheden aan de regels, is de veiligheidskunde een veel praktischer bezigheid, vindt Ed Mijnders, die vanuit ‘milieu’ is overgevloeid naar de veiligheidskunde. Zijn kennis van de chemie en het milieu zit Mijnders niet in de weg, maar 
Het brein is het fysieke platform van alle gedrag. Door te weten hoe het brein werkt, kun je het gedrag op de werkvloer verklaren. Inzicht in breinprocessen werpt ook nieuw licht op incidenten die op de een of andere manier aan gedrag kunnen worden gekoppeld. De veiligheidskunde heeft zich sinds WOII achtereenvolgens gericht op ‘technische 
De Veiligheidskundige.nl is dol op eigenzinnigheid, want als je érgens van kunt leren dan is het van andersdenkenden. De alleszins non-conformistische Gerard de Groot MSc spaart kool noch geit als hij zich uitlaat over ingesleten praktijken in het veiligheidsmanagement, duurzaam ondernemen en het niveau waarop de nu praktiserende generatie 
HVK Pieter de Boer verbaast zich er al jaren over dat er veel te weinig rekening gehouden wordt met mensen met een kleurzinstoornis, zoals kleurenblindheid officieel zou moeten heten. De enige manier waarop kleurenblindheid als arbeidsrisico onder controle wordt gehouden is via een nauwelijks gegrond ‘beroepsverbod’: de kleurenblinde 
KAM- en MVO-medewerker Ingeborg Goutbeek (MVK) heeft van nature geen last van schuchterheid. Ook niet als Inspectie SZW op een van ‘haar’ bouwlocaties ten tonele verschijnt om een boete aan te zeggen wegens vermeende overtreding van de Arbowet of na een arbeidsongeval. Dat is gelukkig geen dagelijks fenomeen. Goutbeek: “Het is goed dat er 
Camina betekent ‘wandel’ in het Spaans. Het is de naam van het bedrijf van Annemarie Timmermans en ze geeft ermee aan dat we elke dag in beweging zijn, onszelf ontwikkelen en onze eigen weg kiezen. Zodra ze de telefoon opneemt, sprankelt ze je al tegemoet. In alles wat Annemarie doet zit oorspronkelijkheid, blijheid en enthousiasme. Als humaniste gaat ze uit van het goede in de mens. De valkuil van 
Bob de Vries was in de vroege jaren ‘80 een van de eerste gecertificeerde hogere veiligheidskundigen. Hij hoort onbetwist bij de veteranen. Om in het vakgebied te overleven komt het volgens Bob aan op geduld, diplomatie en souplesse. Waar een dikke eik bij storm kans loopt om af te breken zal de wilg buigen en terugveren. De afgebroken eik biedt uiteindelijk minder beschutting dan de wuivende wilg… 
Ben Arkenbout is een (gecertificeerd) Hoger VeiligheidsKundige (HVK), DGA en (gecertificeerd) Arbeids- en Organisatiedeskundige (A&O) met uitgesproken ideeën over collegiale verantwoordelijkheid, leren en organisatorische structuren. Wat hem betreft kan veel heel anders, effectiever en efficiënter en met meer respect voor de mensen op de werkvloer. Menige organisatie heeft 
Hoger Veiligheidskundige Enrico van Vugt heeft een veelkleurig takenpalet bij de nieuwe energiecentrale van ENGIE op de Maasvlakte. Een van die taken behelst het alcohol- en drugsbeleid op het terrein van de centrale. Niet de simpelste opdracht, wel een die hij doortastend uitvoert.
MVK Marc Ettema heeft zich twintig jaar met hart en ziel gewijd aan veiligheidstechniek en raakt er nauwelijks over uitgepraat. Een van zijn vele taken betrof de deelname aan de normcommissie adembescherming, een taak die kennis, diplomatie en geduld vergt. Marc’s stokpaard is de norm.
Dr. Walter Zwaard is zelfstandig publicist, docent, spreker en columnist. Hij heeft een uiterst nuchtere kijk op veiligheid en neemt geen blad voor de mond bij het bespreken van zijn waarnemingen. Bovendien heeft hij – zoals hij zelf zegt – een stal vol stokpaarden.
MVK Mark van den Broek is een gezellige, spraakzame Brabander die vanuit de techniek in het veiligheidsvak is terechtgekomen. Hij gleed als werkvoorbereider het specialisme in, toen nog zonder te weten dat de veiligheidskunde de weg al voor hem had geplaveid.
Rosanne Bloemhof is een allround veiligheidskundige uit Sneek die geen uitdaging uit de weg gaat. Ze is nu nog MVK, maar is volop aan de studie om zich binnenkort HVK te kunnen noemen. HVK i.o. betekent ‘in opleiding’. Ze kan niet wachten om dat ‘i.o.’ te kunnen schrappen want het veiligheidsvak is het voor haar helemaal. Daartoe moet eerst haar scriptie over veiligheidscultuur af.
HVK Sjef van den Tillaart laat zich graag bij zijn voornaam aanspreken. Zijn pak helpt hem in zijn rol als adviseur van de directie en bij zijn zeer regelmatige contacten met klanten. Als hij een vochtige kruipruimte betreedt om – gewapend met gasmeter – te onderzoeken of er veilig gewerkt kan worden zit hij rondom in de PBM’s. Sjef: ‘Als je verkeerd binnenkomt, verspeel je je recht van spreken’.