Over brandweerkunde en depersonalisatie: Sara Rubbens, HVK
"Even een mailtje afmaken, dan bel ik je terug." Sara Rubbens is HVK bij Brandweer Amsterdam Amstelland en schiet in die rol heen en weer tussen ‘horizontaal en verticaal overleg’, het schrijven van landelijke conceptrichtlijnen en fysiologisch-technische onderzoeken. En als de nekflap kriebelt weet de brandwacht Sara ook te vinden. Naar eigen zeggen is Sara 75% denker, en 25% doener, en de balans is belangrijk. Een Stokpaardinterview kan er nog net tussendoor, als ze even de open kantoortuin verlaat. In elk geval mengen er zich dan geen opdringerige brandweercollega’s in het gesprek. Ook klinken er geen luide alarmen op de achtergrond. Je zou het bijna een rustige ochtend kunnen noemen.Biografie
Sara Rubbens (1975) is Vlaamse van geboorte, maar heeft zich al in 1994 in Amsterdam gevestigd, waar ze sociologie studeerde aan de UvA. Voor haar scriptie vergeleek ze de manier van werken bij de Amsterdamse en de Antwerpse politie. Bij beide organisaties liep ze drie maanden stage. Eenmaal doctorandus werkte ze enige tijd als secretaresse van de Belgische ambassadeur. Sara: "Machtig interessant, al die diplomatie, maar ik had op zeker moment wel genoeg van het politieke gekonkel." In die periode volgde ze de postdoctorale opleiding Politie- en Veiligheidsstudies en hoorde ze van een Europese stimuleringsregeling om meer vrouwen op de werkvloer te krijgen bij (onder andere) brandweerorganisaties. Hoewel ze principieel moeite heeft met dergelijke positieve discriminatie, leverde het haar samen met vier andere dames een baan op als brandwacht, uiteraard na de selectieprocedure en de voorgeschreven trainingen. De acceptatie ging niet als vanzelf, maar desondanks heeft ze het ruim tien jaar volgehouden in de uitrukdienst. In die tijd rondde ze ook haar postdoctorale studie af. Binnen de brandweer is ze in 2014 gepromoveerd tot 'Adviseur Brandweerkunde' en een jaar later begonnen aan de studie HVK (bij Kader).
Of een Stokpaard-interview ook in drie kwartier kan? Als we efficiënt tekeergaan wel. De term ‘efficiënt tekeergaan’ blijkt meteen de juiste snaar te raken, want Hans Wiemerink is heel erg van de humor. Dat blijkt wel gedurende de rest van het gesprek, dat vol zit met bloemrijke taal. In razende vaart deelt hij leerzame ervaringen, voortdurend zichzelf en de 
Van de olie- en gasindustrie valt een hoop te leren. Ere wie ere toekomt: de veiligheid zoals wij die kennen en toepassen is er uitgevonden. Maar als je koploper bent, heb je ook te maken met de wet van de remmende voorsprong. En met een loodzware erfenis van meer dan honderd jaar ingesleten procedures, gewoontes en mores. Alles overboord gooien en met een heel nieuwe cultuur weer opbouwen kan niet, want die cultuur 
Aan het einde van de vorige eeuw werd Europa opgeschrikt door enkele hevige tunnelbranden in de Alpen. Dat heeft geleid tot een Europese richtlijn voor tunnels, in Nederland vertaald en aangescherpt in de Tunnelwet. Nederland heeft geen bergen die door tunnels moeten worden doorsneden, maar wel veel waterwegen en andere obstakels met zeer druk kruisend wegverkeer, dus ook flink wat tunnels in 
"Over veiligheid heeft iedereen een mening, maar dat wil nog niet zeggen dat iedereen er wat vanaf weet. Het is heel gemakkelijk om van alles te roepen en met de vinger te wijzen naar wat er verkeerd is. Veranderen bestaat uit de woorden 'ver' en 'anderen', en dat betekent dat het altijd de verre ander is die het niet onder controle heeft. 'Zelf' zijn 
VK-stokpaard heeft te kampen met een wachtlijst. Dat is een luxeprobleem waar wij ons bij deze voor verontschuldigen bij iedereen die briesend aan de start staat. Gema Musk nomineerde zichzelf met een hartenkreet per e-mail met de pakkende aanhef ‘beste medebestrijder der onveiligheden..!’ Vervolgens (samengevat) ‘Fine & Kinney moet op de schop’. Toe maar. Ze beseft zelf dat het een gedurfde bewering is over een ‘instituut’ uit de jaren zeventig dat geldt als dé 
Goede technici moet je met een lampje zoeken, de risico’s van flexwerken worden onvoldoende onderkend en veiligheidskundigen staan verder van de werkvloer dan wenselijk. Dat klinkt niet direct positief, maar veiligheidskundige, hijsspecialist en scheepswerktuigkundige Leen Brouwer weet op een beeldende manier zijn vinger op zere plekken te leggen. Daar kunnen we een hoop van leren. 
De veiligheidskunde heeft zich vanuit de technische hoek ontwikkeld, net als Herman van Nispen tot Pannerden. Hoewel pensioengerechtigd, werkt Herman gewoon door, want zijn werkzame leven is boeiend. Hij heeft er lol in en houdt nog steeds van uitdagingen. Bedachtzaam en met prettige zelfrelativering zet hij uiteen wat hem drijft in zijn werk, het verrichten van VCA-audits. 
Iedereen ervaart dat we de toenemende complexiteit van onze leef- en werkomgeving niet meer kunnen bijhouden. Onze leersnelheid is ontoereikend. Zeg dat tegen een veiligheidskundige en hij zal het beeld herkennen, zich vervolgens omdraaien en doorgaan met dat waar hij mee bezig was. Op dezelfde manier en binnen dezelfde rigide organisatiestructuur, die niet meer past bij de nieuwe 
"Wacht even, er moet een tram langs”. Het is de eerste zin die het Stokpaard mag noteren uit de mond van Wim Harte, MVK en mede-eigenaar van organisatie- en adviesbureau Harte & De Smidt Consultancy B.V. De Smidt met dee-tee zit naast Harte in de auto, wat meteen een 
De ZZP'er-veiligheidskundige is vanwege zijn onafhankelijkheid en frisse blik een aanwinst op menige werkvloer. Zoals pijnlijke saneringen goed door een interimmanager kunnen worden aangepakt, kan de externe veiligheidskundige zonder nasleep, loyaliteitsproblemen of gezichtsverlies netelige kwesties oppakken. De kans is groot 
Waar het milieubeleid bij bedrijven vaak neerkomt op eindeloos papierwerk en toetsing van omstandigheden aan de regels, is de veiligheidskunde een veel praktischer bezigheid, vindt Ed Mijnders, die vanuit ‘milieu’ is overgevloeid naar de veiligheidskunde. Zijn kennis van de chemie en het milieu zit Mijnders niet in de weg, maar – als hij zijn hart volgt – ligt 
Het brein is het fysieke platform van alle gedrag. Door te weten hoe het brein werkt, kun je het gedrag op de werkvloer verklaren. Inzicht in breinprocessen werpt ook nieuw licht op incidenten die op de een of andere manier aan gedrag kunnen worden gekoppeld. De veiligheidskunde heeft zich sinds WOII achtereenvolgens gericht op ‘technische veiligheid’, op de regels en procedures en op de veiligheidscultuur. 
De Veiligheidskundige.nl is dol op eigenzinnigheid, want als je érgens van kunt leren dan is het van andersdenkenden. De alleszins non-conformistische Gerard de Groot MSc spaart kool noch geit als hij zich uitlaat over ingesleten praktijken in het veiligheidsmanagement, duurzaam ondernemen en het niveau waarop de nu praktiserende generatie 
HVK Pieter de Boer verbaast zich er al jaren over dat er veel te weinig rekening gehouden wordt met mensen met een kleurzinstoornis, zoals kleurenblindheid officieel zou moeten heten. De enige manier waarop kleurenblindheid als arbeidsrisico onder controle wordt gehouden is via een nauwelijks gegrond ‘beroepsverbod’: de kleurenblinde 
KAM- en MVO-medewerker Ingeborg Goutbeek (MVK) heeft van nature geen last van schuchterheid. Ook niet als Inspectie SZW op een van ‘haar’ bouwlocaties ten tonele verschijnt om een boete aan te zeggen wegens vermeende overtreding van de Arbowet of na een arbeidsongeval. Dat is gelukkig geen dagelijks fenomeen. Goutbeek: “Het is goed dat er 
Camina betekent ‘wandel’ in het Spaans. Het is de naam van het bedrijf van Annemarie Timmermans en ze geeft ermee aan dat we elke dag in beweging zijn, onszelf ontwikkelen en onze eigen weg kiezen. Zodra ze de telefoon opneemt, sprankelt ze je al tegemoet. In alles wat Annemarie doet zit oorspronkelijkheid, blijheid en enthousiasme. Als humaniste gaat ze uit van het goede in de mens. De valkuil van 
Bob de Vries was in de vroege jaren ‘80 een van de eerste gecertificeerde hogere veiligheidskundigen. Hij hoort onbetwist bij de veteranen. Om in het vakgebied te overleven komt het volgens Bob aan op geduld, diplomatie en souplesse. Waar een dikke eik bij storm kans loopt om af te breken zal de wilg buigen en terugveren. De afgebroken eik biedt uiteindelijk minder beschutting dan de wuivende wilg… 
Ben Arkenbout is een (gecertificeerd) Hoger VeiligheidsKundige (HVK), DGA en (gecertificeerd) Arbeids- en Organisatiedeskundige (A&O) met uitgesproken ideeën over collegiale verantwoordelijkheid, leren en organisatorische structuren. Wat hem betreft kan veel heel anders, effectiever en efficiënter en met meer respect voor de mensen op de werkvloer. Menige organisatie heeft 
Hoger Veiligheidskundige Enrico van Vugt heeft een veelkleurig takenpalet bij de nieuwe energiecentrale van ENGIE op de Maasvlakte. Een van die taken behelst het alcohol- en drugsbeleid op het terrein van de centrale. Niet de simpelste opdracht, wel een die hij doortastend uitvoert.
MVK Marc Ettema heeft zich twintig jaar met hart en ziel gewijd aan veiligheidstechniek en raakt er nauwelijks over uitgepraat. Een van zijn vele taken betrof de deelname aan de normcommissie adembescherming, een taak die kennis, diplomatie en geduld vergt. Marc’s stokpaard is de norm.
Dr. Walter Zwaard is zelfstandig publicist, docent, spreker en columnist. Hij heeft een uiterst nuchtere kijk op veiligheid en neemt geen blad voor de mond bij het bespreken van zijn waarnemingen. Bovendien heeft hij – zoals hij zelf zegt – een stal vol stokpaarden.
MVK Mark van den Broek is een gezellige, spraakzame Brabander die vanuit de techniek in het veiligheidsvak is terechtgekomen. Hij gleed als werkvoorbereider het specialisme in, toen nog zonder te weten dat de veiligheidskunde de weg al voor hem had geplaveid.
Rosanne Bloemhof is een allround veiligheidskundige uit Sneek die geen uitdaging uit de weg gaat. Ze is nu nog MVK, maar is volop aan de studie om zich binnenkort HVK te kunnen noemen. HVK i.o. betekent ‘in opleiding’. Ze kan niet wachten om dat ‘i.o.’ te kunnen schrappen want het veiligheidsvak is het voor haar helemaal. Daartoe moet eerst haar scriptie over veiligheidscultuur af.
HVK Sjef van den Tillaart laat zich graag bij zijn voornaam aanspreken. Zijn pak helpt hem in zijn rol als adviseur van de directie en bij zijn zeer regelmatige contacten met klanten. Als hij een vochtige kruipruimte betreedt om – gewapend met gasmeter – te onderzoeken of er veilig gewerkt kan worden zit hij rondom in de PBM’s. Sjef: ‘Als je verkeerd binnenkomt, verspeel je je recht van spreken’.