(fysica)
Het verschijnsel dat twee wrijvend over elkaar bewegende objecten niet gelijkmatig (eenparig) te opzichte van elkaar bewegen, maar dat schoksgewijs doen. Die 'stotende' beweging treedt onder andere op bij een op de punt schuin achterwaarts geplaatste staaf die met constante duwkracht over een ondergrond wordt voortgeduwd, zoals het schoolbordkrijtje, dat daarbij een geluidsgolf met een hoge frequentie voortbrengt. Ook gillende autobanden, piepende deuren en het geluid van strijkinstrumenten zijn het gevolg van stick slip. De naam 'stick slip' is niet afgeleid van de schuin geplaatste staaf (het bordkrijtje) maar van het afwisselend 'plakken' (stick) en glijden (slip).
De natuurkundige oorzaak is gelegen in het verschil tussen de statische en de dynamische wrijvingscoëfficiënt. Bij rubber op (nat)staal is dat verschil zeer groot, waardoor schoenzolen en voertuigbanden op een stalen ondergrond luid piepen, en het uitglijrisico in tanks en op het dek van stalen schepen zeer groot is. Ook bepaald uitzonderlijk snel slijtgedrag of breuk van machinedelen kan het gevolg zijn van stick slip. De afdichtingen van hydraulische cilinders kunnen soms bij bepaalde bewegingssnelheden luid knerpen, kermen of fluiten door stick slip, wat meestal eenvoudig te verhelpen is door toepassing van andere hydraulische olie of door toevoeging van een smerend additief.
Zie Traanplaat.