(techniek, geolocatie, alg, Eng.)
Global Positioning System. Plaatsbepalingssysteem waarmee elke positie op (en boven) het aardoppervlak te bepalen is met behulp van speciale satellieten.
GPS vormt de basis van navigatiesystemen die voor en door het Amerikaanse leger werden ontwikkeld vanaf de jaren '60 en werd beperkt operationeel vanaf 1978. In 1983 werd het vrijgegeven voor wereldwijd gebruik.
Een GPS ontvanger moet vier GPS-satellieten ontvangen om zijn plaats te kunnen vaststellen vanuit de looptijden en resulterende faseverschillen tussen de signalen.