Om te groeien en beter te presteren moeten we leren, onder andere door zo nu en dan eens terug te kijken op geleverde prestaties. Dit geldt voor ieder proces: bij individuen, organisaties, maar ook voor (virtuele) organisaties zoals de advocatuur, de luchtvaartsector, de zorgsector, et cetera. Een bekende leer- of beheerscyclus daarvoor is de Demmingcirkel - “plan-do-check-adapt” (PDCA) - na een planning (plan) en het uitvoeren daarvan (do) even kritisch terugkijken (check) en daarna de nodige bijstellingen te doen aan het proces om dit vervolgens te verbeteren (adapt).
Zonder te vervallen in krampachtige definities worden in deze beschouwing de beheersmechanismen van kwaliteit en veiligheid op macroniveau (de governance) in de luchtvaart en de zorgsector naast elkaar gelegd, met de nadruk op de operationalisering van de check- en adapt-momenten.
Er bestaan al veel vergelijkingen van de luchtvaart met de zorg op werkvloerniveau; deze beschouwing beziet zaken op macroniveau vanuit bestuurskundig oogpunt.
Na een beschrijving van de governance in de luchtvaartsector en een uitgebreide probleemanalyse worden drie essentiële organen behandeld:
- de tuchtcolleges voor de gezondheidszorg (de Medische Tuchtcolleges),
- de Inspectie Gezondheidszorg (IGZ) en
- de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV).
In zijn artikel ‘Wat hebben vliegtuigen met ziekenhuizen te maken?’ gaat René Dorsman in op de governance van kwaliteit en veiligheid in de zorgsector. Hierbij vergelijkt hij de situatie in de zorg met die in de luchtvaart.
Bron: Stichting Maatschappij en Veiligheid