Nadat Greenpeace onderhandelingsdocumenten over TTIP openbaar maakte, was er veel te doen over bedreigingen voor de Europese normen voor milieu en voedselveiligheid. Veel minder valt er te vernemen over een bedreiging van normen voor veiligheid op het werk.
Op 2 mei zette Greenpeace, hiertoe in staat gesteld door zijn Nederlandse afdeling, ongeveer de helft van tot dusver geheime documenten online waaruit bleek hoezeer de visies van Amerikaanse en Europese onderhandelaars uiteenlopen bij dit veelomvattende handelsverdrag. De reacties liepen uiteen van nuchter ("tijdens onderhandelingen heb je nu eenmaal altijd geheimen") tot hoogst gealarmeerd.
Wat vooral duidelijk werd, is dat partijen van mening verschillen over de bewijslast die op producenten of verkopers rust wanneer zij een product op elkaars markt willen brengen. Amerikanen nemen vrijhandel als uitgangspunt: iedereen moet zijn spullen kunnen verkopen, tenzij iemand bewijst dat ze kwaad kunnen. Europeanen vertrekken vanuit van het voorzorgsbeginsel: nieuwe producten prima, maar eerst aantonen dat ze veilig zijn.
Open zenuw
Het opvallende is dat de commotie over dit verschil in benadering nog steeds het hoogst oploopt als het over voedselveiligheid gaat ("chloorkippen"). Natuurlijk leven er ook zorgen bij de vakbeweging over arbostandaarden, maar concreet zijn die tot nu toe niet. Op het gebied van industriële veiligheid lijkt er vooralsnog niet veel aan de hand. Voedselveiligheid raakt kennelijk een open zenuw, maar ondertussen heeft het kamp der nuchteren een punt wanneer het erop wijst dat de Amerikanen natuurlijk ook hun normen hebben, en dat de EU qua handhaving zelfs nog heel wat van de VS kan leren. Het sjoemelschandaal rond Volkswagen is van dat laatste het beste voorbeeld: het waren EU-ambtenaren die er het eerst van wisten, vijf jaar geleden al, maar de Europese Commissie ondernam geen actie. Dat deed de VS wel, toen de ambtenaren daar hun verhaal deden.
Iets anders wat ongetwijfeld meespeelt, is dat veel zaken op het gebied van (industriële) veiligheid allang geregeld zijn, via internationale ISO-certificatiestandaarden. Geen sexy onderwerp voor massamedia, maar toch vermeldenswaard.