Verhoogd brandrisico bij brandbare gevels en spouwisolatie

Gevelbranden komen regelmatig voor, vooral bij hoge gebouwen met brandbare gevels. Dit was ook het geval bij de recente brand in een woongebouw in Valencia, waarbij vier mensen omkwamen. Deze brand toonde aan dat gevels met aluminium composiet platen en geïsoleerde achterconstructies, zoals steenwol, een verhoogd brandrisico hebben. Hoewel steenwol zelf bijna onbrandbaar is, draagt het bij aan branduitbreiding doordat de spouw niet kan afkoelen.

Gevels zijn geïsoleerd om energie te besparen, maar brandbare gevelplaten moeten aan strikte eisen voldoen. In Nederland moeten deze platen minimaal voldoen aan brandklasse B. Als de achterconstructie brandbaar is, voldoet de gehele gevelopbouw meestal niet aan deze norm. Een bijna onbrandbare achterconstructie zoals in Valencia, beïnvloedt de branduitbreiding van de gevelplaten echter niet. Het probleem ligt dan bij de gevelplaten zelf, die niet aan de normen voldoen.

Brandrisico's PIR-isolatie

PIR-isolatie (een soort kunststof) kan bij verhitting pyrolyseren en draagt bij aan de branduitbreiding door brandbare gassen te produceren. Hoewel de pyrolyse-energie enige warmte aan de brand onttrekt, is dit effect te verwaarlozen. De gassen versnellen uiteindelijk de brand. Steenwol is hier gunstiger omdat het geen noemenswaardige pyrolyse ondergaat en daardoor geen extra brandrisico introduceert.

Brandrisico beter inschatten

In de praktijk blijkt dat tests voor brandbare gevelbeplating vaak met een onbrandbare achterconstructie worden uitgevoerd, wat te rooskleurige resultaten oplevert. Voor een realistische beoordeling zou een test met een goed isolerende, vrijwel massaloze achterconstructie zoals steenwol nodig zijn. Hierdoor kunnen brandklassen nauwkeuriger worden bepaald en wordt het brandrisico beter ingeschat.

Bron: Brandveilig.com