Afgelopen maandag en dinsdag controleerden de Nederlandse en de Roemeense Arbeidsinspectie, samen met collega’s van de Duitse politie en belastingdienst, de werkomstandigheden en huizen van arbeidsmigranten in de Duits-Nederlandse grensstreek. NRC vergezelde de inspecteurs en tekende de misstanden op.
In Duitsland stuiten ze tegenwoordig steeds vaker op Bulgaarse, Hongaarse en Roemeense mannen en vrouwen die daar wonen, maar via Nederlandse uitzendbureaus in Nederland werken. Door huisvesting te regelen, hebben die uitzendbureaus extra inkomsten. Maar doordat Nederland te weinig huizen heeft wijken de uitzendbureaus uit naar Duitsland. Daar kopen ze huizen en appartementen, of huren goedkope onderkomens. Huisvesten over de grens heeft voor louche uitzendbureaus nog een voordeel: het toezicht vanuit Nederland is minder scherp.
In Gronau zaten ze er al een paar jaar mee in hun maag: een lange straat met rijtjeshuizen van rode baksteen, uitsluitend bewoond door arbeidsmigranten. Hun aantal groeit al jaren, maar hoeveel het er precies zijn, weet de gemeente volgens projectleider Thomas (60) niet.
Na meerdere anonieme tips besloten de Duitse politie en Nederlandse Arbeidsinspectie tot een controle. Arbeidsmigranten zouden te weinig betaald krijgen door de uitzendbureaus die hun huis regelden, loon werd ten onrechte ingehouden. En toen inspecteurs de boekhouding van die bureaus naplozen, bleek die niet op orde. Wat bij hen extra argwaan wekte: een heel web van uitzendbureautjes was bij de migranten in de straat betrokken, maar daarachter zaten steeds dezelfde mannen.
Aan het eind van de dag hadden de arbeidsmigranten verteld over hun te lage lonen, onbetaalde overuren (vaak tientallen per week), brandgevaarlijke en beschimmelde woningen met hoge huren. Volgens projectleider Thomas zal dit tot flink wat nieuw onderzoek leiden, en dat mogelijk tot boetes van tienduizenden euro’s of rechtszaken.
Die boetes maken weinig indruk, zegt een van de inspecteurs tijdens een briefing ’s middags. ‘Zo’n uitzendbaas heeft dat gewoon in zijn achterzak zitten.’
Lees hier het hele verhaal
Bron: NRC