Het RIVM doet een voorstel voor waterkwaliteitsnormen voor perfluoroctaanzuur (PFOA). PFOA is een door mensen gemaakte chemische stof, die van nature niet in het milieu voorkomt. De stof is gebruikt in producten, om oppervlakten te beschermen, zoals de behandeling van tapijten en kleding, coatings voor kartonnen verpakkingen, blusschuimen en bij de productie van anti-aanbak lagen. In het verleden is de stof gebruikt in de Dupont/Chemours fabriek in Dordrecht.
De voorgestelde normen zullen na vaststelling door het ministerie van Infrastructuur en Milieu worden gebruikt voor het beoordelen van de milieukwaliteit van oppervlaktewater. Het gebruik van PFOA is gestopt, maar omdat de stof nauwelijks afbreekt kunnen restanten nog steeds in het oppervlaktewater terechtkomen. Ook kan PFOA vrijkomen uit producten waarin de stof is verwerkt of bij het saneren van met PFOA verontreinigde grond of grondwater.
De norm voor de langetermijn-blootstelling houdt rekening met de mate waarin PFOA zich ophoopt in vis. Met die informatie heeft het RIVM berekend dat een concentratie van 48 nanogram per liter veilig is als mensen, vogels en zoogdieren hun leven lang vis uit dat water zouden eten.
Voedselketen
Deze werkwijze is gevolgd omdat de voedselketen onvoldoende wordt beschermd door de ecologische norm voor waterorganismen. PFOA is relatief weinig giftig voor waterorganismen zelf, maar kan een probleem vormen als de stof via vis in de voedselketen terechtkomt. Uit een eerste vergelijking met meetgegevens blijkt dat de veilige concentratie momenteel niet wordt overschreden in Nederlands oppervlaktewater.
GenX
In mei 2017 concludeerde het RIVM dat het niet mogelijk is om op een vergelijkbare manier waterkwaliteitsnorm af te leiden voor GenX omdat er nog te weinig bekend is over ophoping van GenX in vis. Dupont/Chemours gebruikt GenX sinds 2012 als vervanging van PFOA.
Bron: RIVM