Onderzoek naar het Europese systeem van CE-markeringen. Hoe kunnen er producten op de Europese markt komen die niet voldoen aan eisen voor veiligheid, gezondheid en milieu. En wat doet de overheid daar tegen? Jaarlijks worden tientallen producten uit de markt gehaald die wel een CE-markering hebben maar toch een risico vormen voor de consument. De Algemene Rekenkamer wil de Tweede Kamer inzicht bieden in het CE-systeem en in de mogelijkheden die zij heeft om haar controlerende taak daarin uit te voeren.
Producten met een CE-markering zijn niet zonder meer veilig
Elk jaar worden honderden meldingen gedaan van producten die een risico vormen voor de gezondheid en de veiligheid van de gebruikers, terwijl deze producten zijn voorzien van het CE-logo. Hoe komt dat?
In Europa zijn gemiddeld 800 meldingen per jaar van producten met een CE-markering die niet aan de eisen voldoen.
Kwestbaarheden in het CE-systeem
De marktdeelnemers moeten zelf waarborgen dat producten die zij op de markt brengen aan de eisen voldoen. Maar publieke belangen als gezondheid en veiligheid kunnen op gespannen voet staan met de economische belangen als winstmaximalisatie. Niet alle marktpartijen zijn zonder meer bereid de publieke belangen te garanderen, vooral wanneer de prikkels om CE-regelgeving na te leven niet groot zijn. Zo is de regelgeving bijvoorbeeld zo complex dat het soms gewoon niet duidelijk is aan welke regels voldaan moet worden.
Zwakke schakels in het toezicht in Europa
Ook het toezicht op het CE-systeem is kwetsbaar. Het gaat om één Europese markt, maar het toezicht erop is verdeeld over de nationale toezichthouders van de afzonderlijke lidstaten. Niet alle lidstaten zijn even streng in hun toezicht en marktpartijen kunnen zelf kiezen in welk land zij hun product op de markt brengen.
Ook worden inspectieresultaten onvoldoende uitgewisseld tussen toezichthouders van verschillenden lidstaten.
Stand van zaken
De minister van EZ heeft op 15 december gereageerd op ons rapport, mede namens de minister van IenM, de staatssecretaris van IenM, de minister van SZW, de minister van VWS en de minister voor WenR.
Dit onderzoek is gepubliceerd op donderdag 19 januari 2017.
Bron: SER en Algemene Rekenkamer