Element, metaal.
Zink is een behoorlijk corrosiebestendig lichtgrijs materiaal dat wordt toegepast als oppervlaktebescherming van ijzer (zie verzinken), maar ook in pure vorm als hemelwaterafvoerbuis, dakgoot, dakbedekking of als geplakt balanceergewicht op velgen, ter vervanging van lood.
Verder komt het voor in wegwerpbatterijen (zink-bruinkooltype) en in zinkwit (zinksulfide), in ouderwetse witte verf, die daarom als milieurisico geldt.
Zink is net als bijvoorbeeld lood en kwik een zwaar metaal.
In vaste, metallische vorm is zink relatief onschadelijk, maar bij slijpen en vooral lassen en snijden van verzinkt staal moeten maatregelen worden genomen om inademing van zinkdamp te voorkomen. Voor het lassen van verzinkt staal dient eerst de zinklaag tot op enige afstand te worden verwijderd; iets wat de (elektrisch) lasser toch wel zal doen omdat lassen anders niet gaat: er ontstaat een groenige vlamboog en een giftige witte ‘rooksliert’, terwijl de las niet of nauwelijks vloeit. Eerst lassen en dan verzinken is beter.