Natuurkundig verschijnsel waarbij de elektrische weerstand van een materiaal nihil wordt bij zeer lage temperatuur.
Supergeleiding is bijvoorbeeld noodzakelijk voor de handhaving van het zeer sterke magnetische veld in een MRI-scanner. In de grote elektromagneet vloeit een elektrische stroom door een supergeleidende metalen spoel. Die spoel wordt met vloeibare stikstof en (binnen nog een isolerend omhulsel) gekoeld met vloeibaar helium, waardoor de weerstand tot nagenoeg nul daalt en de stroom blijft lopen.
Het ‘uitschakelen’ of ‘van veld halen’ van een dergelijke elektromagneet is een procedure die vanwege het lawine-effect bij het vrijkomen van de opgeslagen energie een riskant proces kan zijn, dat goed beveiligd dient te worden.
Ook voor het zwevend houden van een plasma in een kernfusiereactor en in deeltjesversnellers worden supergeleidende magneten gebruikt.
Zie cryogeen voor de bij supergeleiding gebruikte koeltechnieken.