(metallurgie) Gloeien.
Het sterk verhitten van een metaal, waardoor het, eenmaal afgekoeld, beter bewerkbaar en minder bros is. Interne materiaalspanningen die ontstaan kunnen zijn bij koud vervormen of afschrikken kunnen door het materiaal te ontlaten worden verminderd of weggenomen. Gloeien of ontlaten geschiedt bij een hogere temperatuur dan temperen.
Zie Harden