(Alg.)
Houten schoen, klassiek (middeleeuws) schoeisel, populair bij o.a. agrariërs en veehouders, ook bij stratenmakers en smeden.
Verloor in de jaren '50 snel aan populariteit.
Voor veiligheidskundigen: de discussie of houten klompen, al dan niet met lederen wreefband, zijn toegelaten als PBM woedt nog steeds op werkvloeren. Ook al zijn er zeker enkele punten te bedenken waar de houten klomp beter presteert dan een veiligheidsschoen is de klomp NIET goedgekeurd als PBM, wat eenvoudig kan worden gecontroleerd aan de CE-markering en de bijbehorende conformiteitsverklaring met daarin de vermelding van de norm(en)/richtlijnen waaraan is getoetst. Veiligheidsoverschoenen, -laarzen of Zweedse muilen met hielstuk (geen slippers) zijn mogelijke alternatieven, maar controleer altijd de handleiding en de CE-markering.
Argument tegen het dragen van klompen is de onmogelijkheid tot afwikkelen van de voet (ergonomie), de gebrekkige slipbestendigheid (glad, uitglijrisico), de grote kans tot verliezen (valgevaar), en de relatief open bovenzijde, waardoor vonken en gevaarlijke (vloei)stoffen gemakkelijk toegang hebben tot de voeten.