(AH, geneeskunde, fysiologie)
Klachten bij mens en dier veroorzaakt door (extreme) hitte.
Bij uitzonderlijk warm weer is het lichaam steeds minder in staat om de temperatuur rond de vereiste 37 graden te houden. Door zweten (en de daaropvolgende verdamping van zweet) probeert het lichaam warmte kwijt te raken aan de omgeving. Als de temperatuur en de luchtvochtigheid hoog zijn lukt dat niet meer. Het zweten houdt aan, en zeker als er onvoldoende wordt gedronken kan de vochtbalans verstoord raken. Dat kan gepaard gaan met verschillende symptomen: duizeligheid, moeheid, kramp, hartaanval en beroerte.
Vooral ouderen en mensen die zware lichamelijke inspanning moeten leveren, in de zon of met beschermende kleding aan, hebben een verhoogde kans op uitdroging.
(Milieu, ecologie, stedenbouw:)
Negatieve invloed op natuur en milieu door hoge temperaturen. Treedt vooral op in verstedelijkte gebieden met weinig groen. Temperaturen in steden kunnen 's zomers gemakkelijk enkele graden hoger zijn dan op het platteland.