(bouw, wegenbouw)
Min of meer 'open' deklaag op de bodem die de draagkracht bevordert, maar water doorlaat. Halfverharding wordt meestal los gestort en kan bestaan uit bijvoorbeeld houtsnippers, grind, repac, cacaodoppen, schelpen, schors of zelfs kunstgras.
Bevordert de beloop- en berijdbaarheid met behoud van drainage. Biedt vaak ook enige ruimte voor flora en voorkomt lokale opwarming zoals bij asfalt en bestrating met gesloten elementen.
Halfverharding is minder geschikt waar hoge puntbelasting wordt verwacht: op naaldhakken is halfverharding riskant, en bij bijvoorbeeld bouw van steigers of opstelling van andere zware objecten moet de druk onder steunpunten worden verdeeld door houten klossen, draglineschotten of rijplaten.
