Uitwendig skelet
Een omhulling, dat dient ter bescherming of ondersteuning van het lichaam.
In de natuur komt een exoskelet onder andere voor bij alle geleedpotigen, weekdieren, stekelhuidigen en mosdiertjes. Een uitwendig skelet wordt gevormd door de epidermis (bij de weekdieren is dat de buitenste laag van de mantel) en wordt niet omgeven door levend weefsel.
De term exoskelet wordt tevens gebruikt voor een draagbaar, extern systeem dat op het lichaam gedragen wordt en dat de kracht van de drager versterkt. Hierbij kan een onderscheid worden gemaakt in de techniek (passief, actief) en het lichaamsdeel dat wordt ondersteund (onderste extremiteit, bovenste extremiteit, hele lichaam).
Een passief exoskelet ondersteunt de eigen spieren. Een actief exoskelet bevat een aandrijving.
De meest voorkomende industriële toepassingen van exoskeletten zijn het ondersteunen van een statisch gebogen houding, het dynamisch tillen van een gewicht of het statisch houden van een last.