(verkeersveiligheid)
(Zwaar voertuig voorzien van een) uitrustingsstuk dat de energie van een botsing kan opnemen en daarbij zorgt dat de vertraging geleidelijk (over grotere afstand) plaatsvindt, waardoor de kracht op de objecten wordt beperkt.
Wordt gebruikt bij wegwerkzaamheden om de werknemers te beschermen tegen aanrijding.
Kracht is massa maal versnelling.
Een ideale botsabsorber moet een zo groot mogelijke lengte hebben, en voorzien zijn van een materiaal dat de energie in zich opneemt door plastisch te vervormen, bijvoorbeeld een metalen of kartonnen raatconstructie. De bumper van een voertuig en de kreukelzone erachter vormen een 'ingebouwde' botsabsorber.
Een belangrijk probleem bij het optimaliseren van botsabsorbers is (naast het forse formaat) dat de 'stijfheid' voor zware voertuigen veel groter moet zijn dan voor lichte. Meestal is de botsabsorber dus een compromis, geoptimaliseerd door een progressieve response (bij grotere indrukking neemt de weerstand exponentieel toe voor een 'gemiddeld' optimaal resultaat, wat tevens afhankelijk is van de massa van het voertuig of object waar de botsabsorber aan is bevestigd).
Voor botsabsorbers zijn enkele niet bindende voorschriften vastgelegd in de TS 16786, een Europese technische afspraak.
In de normenserie EN 1317 'Afschermende constructies voor wegen' zijn test- en certificatie-eisen vastgelegd voor afschermende constructies voor wegen. Hoewel niet specifiek toegesneden op voertuigen worden bepalingen rond obstakelbeveiligers in deze norm wel als richtsnoer gebruikt.
Zie ook CROW
