(fysica, chemie)
De hechting of binding van een stof (gas, damp of opgeloste stof) aan het oppervlak van een vaste stof of een vloeistof.
Dit natuurkundige verschijnsel kan worden gebruikt om bepaalde stoffen te scheiden van andere, bijvoorbeeld in ademluchtfilters die verontreinigingen uit de omgevingslucht binden. Ook in luchtdrogers (adsorptiedrogers) kan het principe worden toegepast om waterdamp aan de lucht te onttrekken.
In gasfilterbussen wordt lucht langs een zo groot mogelijk oppervlak actieve koolstof geleid, waaraan vooral reactieve gassen (zoals koolwaterstoffen) zullen adsorberen. Dit gebeurt zolang het koolstofoppervlak nog niet geheel is bedekt. Als dat het geval is, is een filter verzadigd.
Pas op! Het tegenovergestelde van adsorptie is desorptie, het weer 'vrijlaten' van geadsorbeerde stoffen. In (gebruikte) koolstoffilters kan dat vooral gebeuren bij drukverlaging of temperatuurverhoging, waardoor bij herhaald gebruik (na opslag) een forse hoeveelheid toxische damp kan worden ingeademd. Hergebruik van actieve koolstoffilterbussen is een ten onrechte geaccepteerd en riskant gebruik in de land- en tuinbouw.
Zie pressure swing adsorber en desorptie